Poznajmy właścicieli pałacu w Rogalinie

Syn Wiktora i Magdaleny z Działyńskich, kształcił się w poznańskiej Akademii Lubrańskiego i Collegium Nobilium pijarów w Warszawie. Marszałek konfederacji wielkopolskiej – 1764, starosta czerwonogrodzki i pisarz wielki koronny - 1768, starosta generalny wielkopolski i prezes Komisji Dobrego Porządku -1779, marszałek nadworny koronny – 1782, marszałek Rady Nieustającej – 1783.  Wierny Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu do końca, przystąpił do konfederacji targowickiej. Kawaler Orderów św. Stanisława i Orła Białego. Po 1795r. prezes komisji trilateralnej do spraw upadłych polskich banków, za co od zaborców otrzymał pruski order Orła Czarnego oraz rosyjski Św. Aleksandra Newskiego.  W 1798 r. otrzymał pruski dziedziczny tytuł hrabiowski, a w 1802r. Order Orła Czerwonego z rąk Wilhelma III i jego żony Luizy.

W Poznaniu odrestaurował zamek Przemysła i renesansowy ratusz, wybudował wg projektów J.Ch.Kamsetzera Odwach i nieistniejącą dziś Bramę Wroniecką.

Właściciel znacznych dóbr w Wielkopolsce, a później także w pozostałych częściach kraju.

W 1761 r. ożenił się ze swoją kuzynką Teresą z Moszczeńskich h. Nałęcz, prawnuczką Piotra Raczyńskiego. Miał z nią dwie córki, Magdalenę i Michalinę, które urodziły się w ich pierwszej siedzibie w Wojnowicach koło Nowego Tomyśla. W kilka lat później rozpoczął budowę rodowej rezydencji w pięknie położonym Białośliwiu nad Notecią, należącym niegdyś do Piotra, pradziada Teresy. Po I rozbiorze Polski, kiedy ziemie te trafiły pod pruskie panowanie, przeniósł budowę do równie malowniczo położonego Rogalina. Wzniesiona tutaj w błyskawicznym tempie wielkopańska rezydencja stała się w 70-tych XVIIIw. centrum życia towarzyskiego i politycznego tutejszej szlachty.

W 1782r. starszą córkę Magdalenę Kazimierz wydał za księcia Michała Lubomirskiego z Dubna na Wołyniu, a młodszą Michalinę, dla zachowania nazwiska, za swego najbliższego kuzyna Filipa, oddając mu w 1784 r. swoje dobra w Wielkopolsce. Sam natomiast przeniósł się do swoich nowych siedzib w Warszawie (pałac przy ul. Długiej), podwarszawskim Radzyminie i Czarnolesie k. Radomia.

Pochowany jest w kościele-mauzoleum w Rogalinie.