Muzeum Narodowe w Poznaniu

Emigrując do Paryża Fryderyk Chopin dał się poznać kulturalnej stolicy świata nie tylko jako wyrafinowany wirtuoz i reprezentant klasy Józefa Elsnera z warszawskiej Szkoły Głównej Muzyki, lecz przede wszystkim oryginalny twórca, który wyraziście włączył się w nurt życia muzycznego Paryża lat 30. i 40. XIX stulecia. Odrzucenie dziedzictwa muzycznego klasycyzmu zbiega się w twórczości Chopina nie tylko z początkowym akcesem na rzecz modnego stylu brillant, lecz przede wszystkim z jego propozycjami oryginalnego idiomu stylistycznego, profetycznych wizji techniczno-kompozytorskich i formalnych oraz głębszego pojmowania muzycznej sztuki narodowej.