Opis:

Piotr Stachiewicz (1858-1938). Po ukończeniu Politechniki Lwowskiej podjął studia w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. Mentorami artysty byli Feliks Szynalewski, Władysław Łuszczkiewicz, Florian Cynk i Leopold Loeffler. W latach 1882-1884 pobierał nauki w Akademii monachijskiej u Otto Seitza. Po podróży po Europie osiadł na stałe w Krakowie. Od 1900 r. pełnił funkcję wiceprezesa Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, był też honorowym członkiem warszawskiego TPSP. W swojej twórczości zajmował się malarstwem akademickim o tematyce religijnej, czy inspirowanej ludowymi legendami. Inspirował się także i motywami literackimi. Charakterystyczne było dla artysty tworzenie cyklów rysunkowych lub malarskich.

Opis obrazu:

Szkic ukazuje lekko przechyloną w prawą stronę głowę młodej kobiety w ujęciu frontalnym. Sięgający brody kołnierz zwieńczony falbanką stanowi jakby dekoracyjną bazę dla oblicza „Królowej”. Wzrok kobiety skierowany jest w prawą stronę, lekko w dół. Owalna twarz ma surowe, sprawiedliwe oblicze, mimika jest uboga. Okalają ją podzielone przedziałkiem włosy, prawdopodobnie spięte z tyłu głowy. Na niej nałożona jest cienka korona, z trzema ozdobnymi fleuronami w formie stylizowanych lilii lub liści akantu. Klasyczne rysy twarzy i sposób w jaki ukazano spojrzenie modelki nadaje jest wyniosłości i majestatu, adekwatnego do jej godności.

Tekst: Katarzyna Bartosiak
Literatura:
Galeria Rogalińska Edwarda Raczyńskiego, oprac. M.Gołąb, A.Ławniczakowa, M.P.Michałowski, [katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Poznaniu, listopad 1997-marzec 1998], Poznań 1997, poz. kat.389.