Opis:
Étienne Tournès (1855-1931) artysta francuski, nauki pobierał w École des Beaux-Arts w Bordeaux, następnie w Paryżu u Alexandre Cabanela i Henri Harpigniesa. Przez lata wystawiał na paryskich Salonach Sociéte des Artistes Français, później też jako członek na Salonie Société Nationale des Beaux-Arts. Zajmował się malarstwem portretowym, szczególnie upodobał sobie akty i przedstawienia wnętrz. Charakterystycznym motywem w twórczości artysty jest przedstawienie wpółobnażonej, ukazanej plecami do widza młodej kobiety, której twarz odbija się w lustrze. Postać pojawia się we wnętrzu, towarzyszy jej starsza kobieta*. Podobnie jak na obrazie z rogalińskiej Galerii.

Opis obrazu:

Obraz ukazuje intymną scenę dziejącą się we wnętrzu. Na pierwszym planie, niemal w centrum, artysta umieścił postać kobiety. Odwrócona do widza plecami jest w trakcie przygotowywania się do toalety. Ściąga czerwony żakiet, pozostając w białym gorsecie z zsuniętymi ramiączkami. Pozostałą część garderoby stanowi, sięgająca ziemi fioletowa spódnica. Artysta zastosował zabieg pozwalający na ukazanie twarzy kobiety, umieszczając jej odbicie w lustrze na drugim planie. Jej głowa jest jednak pochylona, widać tylko zarys twarzy ukryty w cieniu. Lustro umieszczone jest nad umywalnią, na której widoczne są przybory toaletowe i ręcznik. Prawą część dzieła zajmuje, ukazana na drugim planie, starsza kobieta wchodząca do pomieszczenia. To prawdopodobnie służąca, niosąca dzban wody do mycia. Odziana jest skromnie, w czarną suknię z długim rękawem przepasaną białym fartuchem.

Scena utrzymana jest w ciemnej kolorystyce, z dominującymi szarościami i brązami. Pomieszczenie jest ciemne, jakby zamglone. Artysta wprowadza jednak promienie światła, których źródłem jest okno znajdujące się już poza ramą obrazu, z lewej strony. Rozjaśniają one nagie plecy kobiety, które, jako jedyny jasny punkt, przyciągają wzrok widza. Rozświetlona postać jest też najmocniejszym punktem kolorystycznym dzieła, co podkreślają intensywne kolory jej ubrań. Kontrastem dla niej jest starsza kobieta ukryta w cieniu. Artysta w dziele zestawia ze sobą dwa etapy życia – młodość i wiek dojrzały.

Tekst: Katarzyna Bartosiak
Literatura:
Galeria Rogalińska Edwarda Raczyńskiego, oprac. M.Gołąb, A.Ławniczakowa, M.P.Michałowski, [katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Poznaniu, listopad 1997-marzec 1998], Poznań 1997, poz. kat.411.