Opis:

Rudolf Thost (1868-1921) – malarz niemieckiego pochodzenia. Studiował w Akademii w Dreźnie, Karslruhe i Stuttgarcie. Malował portrety, martwe natury, wnętrza kościołów oraz pejzaże. Swoje prace wystawiał najczęściej w Monachium.

Opis obrazu:

Otoczona szpalerami drzew alejka prowadzi do domów stojących w oddali. Ich dachy, podobnie jak konary drzew ozdobione są bielą śniegu. Leży on także na większej powierzchni trawy, w głębi kompozycji. Jednak na pierwszoplanowej drodze śnieg roztapia się w nieprzyjemne kałuże odbijające w swoich brunatnych, zielonkawych taflach pnie drzew. Niebo zasnute jest ciemną szarością, ledwie widoczną z poza przysłaniających niebo skłębionych, ciemnych konarów.

Kompozycja o dość dużych rozmiarach, wydłużona wertykalnie podkreśla piony drzew wzdłuż alei. Artysta niezwykle sugestywnie namalował marcowy, wilgotny dzień, w którym ostatnie podrygi zimy walczą ze zbliżającą się powoli wiosną. Szare niebo, zimne brązy i zielenie, ciemne kontury drzew tworzą niepokojącą, nieprzyjazną atmosferę, nie zachęcającą do spaceru zadrzewioną aleją. Śnieg, urozmaicający i rozjaśniający kompozycję zatrzymuje się, jedynie na chwilę w kilku wybranych miejscach.
Rudolf Thost to niemiecki artysta specjalizujący się, poza pejzażem, także w martwych naturach i portrecie. W jego twórczości odnaleźć można także wizerunki wnętrz kościołów. Studiował w Akademii drezdeńskiej, a także w Karlsruhe i Stuttgarcie.

Tekst: Sylwia Korczak
Literatura:
Galeria Rogalińska Edwarda Raczyńskiego, oprac. M.Gołąb, A.Ławniczakowa, M.P.Michałowski, [katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Poznaniu, listopad 1997-marzec 1998], Poznań 1997, poz. kat.408.