Opis:

Emile Georges Giran (1870-1902) francuski malarz, wykształcony w Paryżu. Pierwszy raz zaprezentował swoje prace na Salonie Société des Artistes Français w 1890, a przez kolejne lata wystawiał na Salonach Société Nationale des Beaux-Arts. Zajmował się malarstwem pejzażowym i portretowym w technice olejnej i pastelu. Popularnym obrazowanym przez niego motywem były sceny we wnętrzach nacechowane silną nastrojowością. Zajmował się także litografią, zyskując popularność dzięki tworzeniu plakatów.

Opis obrazu:

Dzieło ukazuje widok na zabudowania wsi. Stworzone jest niedbałymi pociągnięciami grubego pędzla, szczególnie wyraźnymi na pierwszym planie. Tam widoczna jest przestrzeń pokryta trawą. Drugi plan zajmuje budynek bez okien, prawdopodobnie stodoła. Po jej prawej ułożone są trzy stogi siana. Na trzecim planie rysują się dachy dalej usytuowanych budynków oraz korony drzew. Górną część płótna zajmuje niebo ukazane w odcieniach błękitu.

Artysta użył w dziele ciepłej palety barw. Dominują brązy i ciepłe zielenie. Widok przedstawiony na obrazie jest niewyraźny, kontury są rozmyte. Wydaje się jakby był to celowy zabieg. Możliwe, iż Giran chciał oddać zjawisko atmosferyczne pojawiające się w upalne dni, kiedy to pod wpływem unoszących się częstego gorącego powietrza tworzy się miraż.

Tekst: Katarzyna Bartosiak
Galeria Rogalińska Edwarda Raczyńskiego, oprac. M. Gołąb, A. Ławniczakowa, M. P. Michałowski, [katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Poznaniu, listopad 1997-marzec 1998], Poznań 1997, nota biograficzna, s. 63.