Opis:

Léon Delachaux (1850-1919) malarz francuski pochodzenia szwajcarskiego. Mając osiemnaście lat wyjechał do Stanów Zjednoczonych uzyskując tamtejsze obywatelstwo. W 1884 wrócił do Francji gdzie pobierał nauki w dziedzinie malarstwa u Ernesta Dueza i Pascala Dagnan-Bouvereta. Od tego czasu wystawiał na Europejskich Salonach. W swej twórczości zajmował się malarstwem rodzajowym oraz portretowym. Pierwotnie inspirował się tematami chłopskimi, następnie skupił się na portretowaniu młodych dziewcząt i kobiet, co przyniosło mu popularność.

Opis obrazu:

Dzieło ukazuje profil dziewczynki w ujęciu popiersiowym. Modelka odziana jest w czarną pelerynę z kołnierzykiem. Twarz dziewczynki jest jasna, ma naturalny wyraz. Okalają ją długie do ramion blond włosy, z upięciem nad czołem. Tło jest monochromatyczne, w odcieniach brązu.

Artysta szczegółowo przedstawia głowę dziecka. Linia profilu jest ostra, wyraźnie odcięta od ciemnego tła. Twarz rozjaśnia promień światła, którego źródło znajduje się za prawą krawędzią obrazu. Drobiazgowo oddaje fakturę i kolor włosów. U dołu złote, wyżej stają się już bardziej stonowane i ciemne. Wydaje się jakby przez to kolorystyczne zróżnicowanie artysta chciał uchwycić moment dorastania dziewczynki. Również jej spojrzenie pozbawione jest dziecięcej beztroski, za to bardziej skupione, niemal melancholijne. Ukazanie modelki w czarnym, pozbawionym szczegółów stroju, na jednolitym, ciemnym tle sprawia, iż dzieło staje się syntetycznie ujętym studium głowy.

Tekst: Katarzyna Bartosiak
Literatura:
Galeria Rogalińska Edwarda Raczyńskiego, oprac. M.Gołąb, A.Ławniczakowa, M.P.Michałowski, [katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Poznaniu, listopad 1997-marzec 1998], Poznań 1997, poz. kat.86.