2 lutego 2024 odbyło się spotkanie z dziennikarzami w Sali Spotkań w Muzeum Sztuk Użytkowych w Zamku Królewskim w Poznaniu poświęcone prezentacji dotychczasowych wyników badań archeologicznych przeprowadzonych pod kierownictwem prof. UAM dr hab. Artura Różańskiego.

W sierpniu 2023 roku, dzięki zaangażowaniu Dyrektora Muzeum Narodowego w Poznaniu Tomasza Łęckiego wznowiono po prawie dwudziestu latach stacjonarne, planowane badania archeologiczne, mające na celu poznaniu dziejów Zamku Królewskiego w Poznaniu. Prace zostały zlecone Wydziałowi Archeologii UAM, których terenowym kierownikiem został prof. UAM dr hab. Artur Różański.

Badaniami obejmowały dwa obszary: teren dziedzińca zamkowego oraz piwnice tzw. Kuchni Królewskiej. W trakcie badań dziedzińca pozyskano ponad 6 tysięcy zabytków, wśród których na szczególną uwagę zasługuje płytka hypocaustum będąca świadectwem istnienia ogrzewania na średniowiecznym zamku w Poznaniu. Ponadto zadokumentowano również poziom drogi wykonanej z kamieni polnych okalającej dziedziniec wewnętrzny rezydencji; drogę datować możemy na XV w.

Najciekawsze odkrycia, oczekiwały jednak badaczy w piwnicach budynku Kuchni Królewskiej. Przez wiele dziesięcioleci przypuszczano, że pierwotna Kuchnia Królewska była średniowieczną wieżą mieszkalną (donżonem) wznoszącą się nad urwiskiem, górującym nad rzeką Bogdanką (dziś teren placu Wielkopolskiego), by w późniejszych czasach zostać przebudowana na kuchnię. Obecnie po przeprowadzonych do tej pory badaniach, hipotezę tę należy stanowczo odrzucić i uznać, iż od momentu wniesienia tego budynku (9 x11 m) pełnił on rolę Kuchni Królewskiej ze znajdującą się w narożniku budynku studnią (na razie znaną tylko ze źródeł pisanych). W żadnym stopniu nie umniejsza to jednak rangi odkrycia. Mamy bowiem do czynienia, jeżeli nie z najstarszą to jedną z najstarszych kuchni królewskich, zachowanych na terenie ziem polskich.

Badania ujawniły ogromny filar gotycki (2,8 m x 3,5 m) zachowany do wysokości 3,20 m, dźwigający w przeszłości na sobie piec kuchenny a wyżej kaptur służący do wyprowadzania spalin z kuchni. Podobnie jak na terenie dziedzińca i tutaj pozyskano ponad 6 tysięcy zabytków, będących świadectwem użytkowania tego obiektu w przeszłości.

W dalszej kolejności badania skupią się na poszukiwaniu zalegającej pod 2 metrową warstwą gruzu studni zamkowej i potrwają do końca marca 2024 roku.

Dziękujemy za wspaniałą  współpracę z ekspertami z Uniwersytetu Adama Mickiewicza, które z pewnością przyniosą jeszcze wiele cennych informacji o historii tego miejsca.