Wódz Kaliskiego! Taczanowski

Niedaleko Śmiełowa, w Wieczynie, urodził się Edmund Taczanowski –  postać wyjątkowa w historii Wielkopolski, ale zarazem zapomniana. W młodości walczył w Italii u boku Garibaldiego w wojnie o zjednoczenie Włoch. Gdy wrócił w rodzinne strony do Choryni koło Kościana, zarzucano mu wystąpienie przeciwko Państwu Kościelnemu oraz kontestowano. Jako zagorzały demokrata przetrwał krytykę i gdy wybuchło Powstanie Styczniowe, mimo iż nie był zwolennikiem zbrojnego rozwiązania sprawy narodowej,  przyjął dowodzenie wojskami w ówczesnym województwie kaliskim. Był doskonale przygotowany w zakresie wykorzystania artylerii do celów wojennych, co niewątpliwie było jednym z powodów powierzenia mu dowództwa. Po upadku powstania wyemigrował do Paryża, a potem usiłował stworzyć polskie legiony w Turcji. Uzyskawszy od króla pruskiego ułaskawienie wrócił do Choryni. Tam też umarł w 1879 roku. Różnie oceniamy za życia, po śmierci otaczany był szacunkiem i uznaniem, czego dowodem było przeniesienie jego szczątków na Powązki w 1938 roku. Losy Taczanowskiego nierozerwalnie splotły się z czasem powstania.  W roku 160 rocznicy jego wybuchu chcemy przypomnieć tę wyjątkową postać, ale również szczególny mit, jakim ów zryw obrósł. W jego budowaniu ogromną rolę odegrała sztuka. Wystawa „WÓDZ KALISKIEGO! TACZANOWSKI” poprzez obiekty pozyskane z Wielkopolskiego Muzeum Wojskowego, Gabinetu Rycin Muzeum Narodowego w Poznaniu i Muzeum Sztuk Użytkowych, przybliża najważniejsze dzieła sztuki, które wpłynęły na nasze wyobrażenie o powstaniu oraz prezentuje pamiątki po Generale, zapomnianym bohaterze tamtych dni.

Towarzyszy jej niewielka okolicznościowa publikacja oraz program edukacyjny, który wzbogaca oprowadzania kuratorskie.

Kurator wystawy: dr Emilian Prałat

Program edukacyjny towarzyszący wystawie

Mecenas Muzeum Narodowego w Poznaniu

Patroni medialni: