Galeria Sztuki Polskiej XX wieku
Przestrzeń wystawienniczą pierwszego piętra zajmuje Galeria Sztuki Polskiej XX wieku. Została ona podzielona na dwie części: galerię sztuki dwudziestolecia międzywojennego i galerię kolorystów.
Galeria sztuki dwudziestolecia międzywojennego
W latach 60. XX wieku zbiory Muzeum Narodowego w Poznaniu wzbogaciły się o prace z nurtu awangardy, tj. dzieła Marii Nicz-Borowiakowej czy Marii Ewy Łukiewicz-Rogoyskiej. W następnych latach pozyskano obrazy artystów należących do kręgu École de Paris. Bogatą prezentację tego wielonarodowego i zróżnicowanego środowiska tworzą prace Gustawa Gwozdeckiego, Meli Muter, Eugeniusza Zaka i Romana Kramsztyka.
Sąsiednią przestrzeń zajmuje sztuka artystów zaangażowanych w budowanie nowoczesności, do których należą krakowscy formiści. Kluczową kompozycją dla prezentacji tej grupy jest „Akt z książką na tle Miechowa” Zbigniewa Pronaszki. Hasłem epoki było słowo awangarda, któremu artystyczny wymiar nadała poznańska grupa Bunt i twórczość konstruktywistów związanych z Łodzią i Warszawą. Obrazy Stanisława Kubickiego, Władysława Strzemińskiego i Henryka Stażewskiego sąsiadują w galerii z kompozycjami Marii Nicz-Borowiakowej i Marii Ewy Łunkiewicz-Rogoyskiej.
W przestrzeni galerii eksponowane są także prace Stanisława Ignacego Witkiewicza, Rafała Malczewskiego czy Zofii Stryjeńskiej, którzy tworzyli w Zakopanem i wypracowali własny styl artystyczny. W bezpośrednim sąsiedztwie znalazły się dzieła ich ideowych antagonistów, afirmujących w swej twórczości tradycję malarskiego klasycyzmu: Ludomira Śleńdzińskiego czy Wacława Borowskiego.
Galeria kolorystów
Ekspozycję Galerii Sztuki Współczesnej otwiera prezentacja powojennej twórczości kolorystów. Wiąże się to z genezą poznańskiej kolekcji sztuki powojennej – malarstwo kapistów było trzonem pierwszej w Polsce stałej ekspozycji sztuki współczesnej, przygotowanej w Muzeum Narodowym w Poznaniu w 1958 r. przez prof. Zdzisława Kępińskiego. Po 1945 r. pozycja twórców należących do tej formacji artystycznej była szczególna – w okresie powojennym objęli oni najważniejsze stanowiska profesorskie w polskich akademiach. Dla młodszego pokolenia sprzeciw wobec ich wizji sztuki stanowił kluczowy element budowania tożsamości artystycznej.
Wystawa ukazuje powojenną twórczość kapistów na tle malarstwa nowego pokolenia artystów. Unaocznia przemiany, jakie zaszły w sztuce w wyniku katastrofy II wojny światowej. Ekspozycja została podzielona na cztery sektory, z których każdy poświęcono najważniejszym tematom malarskim podejmowanym przez kolorystów: pejzażowi, portretowi, martwej naturze i aktowi. Znajdziemy na niej dzieła chociażby Artura Nachta-Samborskiego („Głowa”), Wacława Taranczewskiego („Martwa natura ze świątkiem IX”), Piotra Potworowskiego („Pejzaż z Łagowa”) czy Mariana Bogusza („Koncert Bacha w kościele św. Tomasza w Lipsku”).
Galeria sztuki dwudziestolecia międzywojennego
kuratorka:
dr Agnieszka Skalska
tel.: +48 61 85 68 033
e-mail: a.skalska@mnp.art.pl
Galeria kolorystów
kuratorka:
dr Anna Borowiec
tel.: +48 61 85 68 134
e-mail: a.borowiec@mnp.art.pl
Przestrzeń Galerii Sztuki Polskiej XX wieku, fot. MNP.
Kliknij tutaj, aby zmienić ten tekst