Galeria Sztuki Współczesnej

Usytuowana na drugim piętrze Galeria Sztuki Współczesnej swoją nazwę zawdzięcza prof. Piotrowi Piotrowskiemu, który w latach 1992–1997 kierował Działem Sztuki Współczesnej poznańskiego muzeum. Jednym z istotnych założeń jego koncepcji kuratorskiej było wpisywanie lokalnych tradycji artystycznych w szeroki kontekst polskiej sztuki powojennej. W nawiązaniu do tej idei kierunek narracji wyznaczają zjawiska związane z historią poznańskiej awangardy. Wystawa nie ma układu chronologicznego, ale ukazuje dzieła sztuki zgrupowane wokół wybranych problemów i motywów. Tematyczny podział ekspozycji na sektory: Farba, Faktura, Fantastyka, Forma + Realizm, Realizm + Figura, Ciało, Media i Eksperyment inspirowany jest lokalną sceną artystyczną, dla której kluczowe znaczenie w okresie powojennym miała działalność Grupy 4F+R i twórczość jej lidera Alfreda Lenicy. Kolejnymi ważnymi postaciami w poznańskim środowisku byli Andrzej Matuszewski prowadzący w latach 60. dwudziestego wieku Galerię OdNowa, Izabella Gustowska kierująca na przełomie lat 70. i 80. Galerią ON i Jarosław Kozłowski, który w roku 1972 założył Galerię Akumulatory 2. W poszczególnych sektorach wystawy prezentowane są zarówno obrazy, jak i obiekty przestrzenne, rzeźby, instalacje, fotografie oraz filmy wideo.

W zbiorach Galerii Sztuki Współczesnej znajdują się duże zespoły dzieł klasyków polskiej awangardy: Tadeusza Kantora, Jerzego Nowosielskiego czy Stefana Gierowskiego, ale także twórców istotnych dla rozwoju lokalnej sceny artystycznej, takich jak Piotr Potworowski, Jan Berdyszak, Andrzej Bereziański czy Leszek Knaflewski. Kolekcja systematycznie wzbogaca się o dzieła z ostatniej dekady, powstałe w różnorodnych technikach artystycznych. Prace uznanych artystów i artystek młodego pokolenia: Agnieszki Brzeżańskiej, Angeliki Markul, Magdaleny Starskiej, Pawła Bownika, Wojciecha Bąkowskiego czy Małgorzaty Szymankiewicz dialogują na nowej ekspozycji z dziełami nestorów i nestorek powojennej awangardy, m.in. Marii Jaremy, Wandy Gołkowskiej, Teresy Pągowskiej, Wojciecha Fangora, Romana Opałki czy Henryka Stażewskiego.

Obok obiektów dobrze znanych poznańskiej publiczności nowa wystawa stała prezentuje dzieła przechowywane dotąd w muzealnym magazynie autorstwa m.in. Erny Rosenstein, Ryszarda Grzyba, Kazimierza Mikulskiego czy Haliny Korn-Żuławskiej. Rearanżacja przestrzeni wystawienniczej umożliwiła dwustronną ekspozycję dwóch obrazów Andrzeja Wróblewskiego namalowanych na odwrocie przeciętej abstrakcyjnej kompozycji pt. „Treść uczuciowa rewolucji”, której nie pokazywano w całości od 1948 r.