Tworzenie i utrzymywanie zorganizowanej ręką człowieka roślinności zawsze wymagało dużych nakładów pracy i środków. Te niestabilne dzieła ludzkiej myśli, jakimi są ogrody lub parki, w momencie wstrzymania zabiegów pielęgnacyjnych szybko „dziczeją”, czyli powracają do naturalnego składu roślin typowych dla lokalnego siedliska. Dlatego dobrze zachowanych starych parków i ogrodów jest tak niedużo. W niewielu miejscach zaistniały na tyle korzystne warunki, by przez cały okres ich trwania ( 200 – 300 lat a w niektórych wypadkach więcej) systematycznie je pielęgnowano. Przypałacowy park w Rogalinie właśnie do takich miejsc należy – istnieje ok 240 lat. I tu jednak zdarzały się lepsze i gorsze lata. Dotyczy to szczególnie czasów II Wojny Światowej oraz wielu lat powojennych, które przyniosły szereg niekorzystnych zmian w jego kompozycji. Mimo podejmowania różnych prac pielęgnacyjnych, bazujących na ówczesnym stanie wiedzy, możliwościach i metodologii, ostateczny ich efekt nie zawsze przyniósł właściwy, z naszego punktu widzenia efekt. Korzystne przemiany fragmentów parku ilustrują załączone fotografie.
Od lat 90-tych poprzedniego wieku prace rewaloryzacyjne prowadzone są w sposób ewolucyjny, mający za pomocą drobnych kroków systematycznie przywracać dawną świetność ogrodowo – parkowej kompozycji. Jest to proces powolny (często na efekty trzeba czekać dwadzieścia i więcej lat), nieustanny i wymagający wielopokoleniowej spójności działania. Przyjęto zasadę według, której następcy muszą właściwie rozczytać intencję poprzedników i nie ulegając pokusie kreacji swoje wysiłki koncentrować na eliminacji niepożądanych zakłóceń, a przede wszystkim na utrwalaniu i ewentualnym dalszym odtwarzaniu pierwotnych koncepcji. Jak pokazuje doświadczenie gwarancją sukcesu są dobrze wybrani ogrodnicy trwający na stanowiskach przez całe zawodowe życie.
Prezentowane poniżej zestawienia fotografii z różnego czasu przedstawiają te same miejsca w parku i ogrodzie, które uległy istotnym, korzystnym przekształceniom. Współczesne fotografie często nie przedstawiają docelowych efektów. Proces doskonalenia wyglądu poszczególnych fragmentów parku trwa nadal i miejmy nadzieję będzie prowadzony w przyszłości.
Autor: Piotr Wilanowski
Przeddziedziniec pałacowy  |  |
| Fot. 2 Główna aleja dojazdowa na dziedziniec pałacowy. Fot. ze zbiorów KOBiDZ ok. 1974 roku | Fot. 3 Główna aleja dojazdowa na dziedziniec pałacowy. Fot. Piotr Wilanowski rok 2009. |
 |  |
| Fot. 4 Fragment przeddziedzińca przed południowym czworakiem. Fot. Cz. Iwanowski 1983. | Fot. 5 Fragment przeddziedzińca przed południowym czworakiem. Fot. P. Wilanowski 2009. |
| | |
| | |
