Rewaloryzacja rezydencji

II etap prac ze środków unijnych (2012-2014) – realizacja

II etap programu rewaloryzacji rogalińskiej rezydencji zakłada odtworzenie historycznych wnętrz i otoczenia w kształcie nadanym przez właścicieli do końca XIX i na początku XX.

Program ten, oparty o analizę dziejów rezydencji i zachodzących w niej przemian oraz materiałów ikonograficznych oraz wyniki badań konserwatorskich, podkreśla treści historyczne i artystyczne, które stanowią o indywidualności i niepowtarzalnej atmosferze pałacu.

Program spełnia wymogi nowoczesnego muzealnictwa, uwzględniając wielorakie funkcje, jakie powinno spełniać muzeum rezydencjonalne oddalone od ośrodka miejskiego, a więc muzeum z ciekawą ekspozycją i bogatą ofertą edukacyjną skierowaną do szerokich grup społeczeństwa, obiektu przystosowanego dla osób niepełnosprawnych, z zapleczem konferencyjnym i nowoczesną infrastrukturą.

Założeniem programu drugiego etapu prac jest nie tylko sfinalizowanie procesu rewaloryzacji zabytkowych budynków i odtwarzania historycznych wnętrz zespołu pałacowo-parkowego w Rogalinie oraz modernizacji jego infrastruktury, ale również uczynienie go nowoczesną placówką muzealną przyjazną możliwie najszerszemu kręgowi odbiorców.

W programie uwzględniono utworzenie wirtualnego muzeum i innych form udostępniania zbiorów z wykorzystaniem możliwości oferowanych przez urządzenia cyfrowe oraz internet, m.in. ich stopniową digitalizację. Jego realizacja otworzy dostęp do wiedzy o historii pałacu, jego zbiorach i ekspozycjach oraz walorach pejzażowo-turystycznych okolicy licznym odbiorcom w kraju i na świecie, również tym, którzy ze względów zdrowotnych bądź finansowych nie mogą osobiście zapoznać się z obiektem.

Na terenie założenia pałacowo-parkowego oraz na ekspozycjach przewidziano udogodnienia dla osób starszych, niepełnosprawnych ruchowo, niedowidzących i niewidomych. Takie propozycje wpisują się w założenia Strategii na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu opracowanej przez Komisję Europejską (strategia EUROPA 2020 COM (2010) 2020) i wychodzą naprzeciw wyzwaniom współczesności, takim jak społeczna integracja osób niepełnosprawnych, ułatwienie dostępu do treści kulturowych, cyfryzacja europejskiego dziedzictwa kulturowego i udostępnienie go przyszłym pokoleniom.