Léon Delachaux (1850-1919) artysta żyjący na przełomie wieków XIX i XX . Jego rodzice byli zegarmistrzami, co zapewne wpłynęło na jego początkowe zainteresowanie sztuką grawerowania na metalach szlachetnych. Uczył się malarstwa u Ernesta Dueza i Pascala Dagnan-Bouvereta w Paryżu. Brał udział m.in.w wystawach w Salon des Artistes Français i Société Nationale des Beaux-Arts. Pokazywał swą twórczość także w Nantes, Berlinie, Düsseldorfie, Pradze i Wenecji. Najwiekszą publiczną kolekcję jego dzieł odnaleźć można obecnie we Francji w muzeum Saint-Vic w Saint-Amand-Montrond.
Opis obrazu:
„Dziewczyna czytająca” zostaje przez nas przyłapana w momencie lektury. Rama dzieła może budzić skojarzenia ramy okiennej, dzięki której wzmocniony zostaje efekt zaglądania widza do wnętrza pokoju. Widzimy w nim młodą, rudowłosą dziewczynę ukazaną w pozycji siedzącej w trzech czwartych w stosunku do odbiorcy. Nie jest to wizerunek całopostaciowy, a jedynie przedstawienie do wysokości kolan. Ma na sobie suknię w kolorze zieleni, wpadającej w odcienie turkusu, a jej bujne włosy upinają dwie czarne kokardy. Pochyla głowę w kierunku otwartej książki, którą trzyma w dłoniach. Linia jej spojrzenia zatrzymuje się na zapisanych kartach, jednak w wyrazie twarzy zdaje się być bardzo powściągliwa. Tłem dla postaci jest rzeźbiona, eklektyczna szafa w ciepłych odcieniach brązu.
Portret utrzymany jest w ciemnych barwach, jedynie centralną część płótna rozświetlają jasne plamy twarzy i książki. Blask wyłaniający się zza okładki w stronę postaci symbolizować może stan oświecenia umysłu i pragnienie rozwoju. Ta rodzinna pamiątka z indywidualną podobizną dziecka wyrażać może również umiłowanie domowego zacisza i jego spokojną egzystencję pozbawioną trudów codziennego dnia.
Tekst: Patrycja Plenzler
Literatura:
Galeria Rogalińska Edwarda Raczyńskiego, oprac. M.Gołąb, A.Ławniczakowa, M.P.Michałowski, [katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Poznaniu, listopad 1997-marzec 1998], Poznań 1997, poz. kat.87.
