Jules-Alexis Muenier (1863-1942) francuski malarz i grafik. Nauki pobierał u Jean-Léona Gérôme’a, Pascala Dagnan-Bouvereta oraz Jacquesa Courtoisa. Przez lata wystawiał na francuskich Salonach. Był członkiem Société des Artistes Français. Początkowo zajmował się malarstwem rodzajowym, heroizując życie chłopów i robotników. Później zajął się scenami rodzajowymi w eleganckim stylu sztuki oficjalnej.
Opis obrazu:
Obraz przedstawia scenę rodzajową rozgrywającą się we wnętrzu. Bohaterką jest dziewczynka próbującą dotknąć muchy siedzącej na lustrze. Dziecko ubrane jest w białą długą sukienkę z krótkimi rękawkami, dekorowaną czarną wstążką. Motyw wstążki pojawia się również na złocistych lokach dziecka. By sięgnąć zawieszonego nad masywną komodą lustra dziewczynka wspiera prawą stopę na fotelu, następnie kolano i lewą dłoń na blacie komody. Palcem mocno wyciągniętej prawej ręki niemal dotyka owada. Na tafli lustra widoczna jest twarz dziewczynki, odbija się również okno pomieszczenia. Wnętrze jest dekoracyjne, stylowym meblom towarzyszy obraz w owalnej ramie, złota rzeźbiona aplika nad lustrem oraz żywe kwiaty umieszczone w przeźroczystym wazonie stojącym na komodzie.
Obraz utrzymany jest w ciepłej, stonowanej kolorystce. Dominują odcienie brązu i zieleni. Wnętrze rozjaśnione jest promieniami słońca padającymi z przysłoniętego okna, znajdującego się za prawą krawędzią obrazu. Artysta ukazuje jak światło zostaje rozproszone przez wodę w wazonie czy w jaki sposób odbija się na wypolerowanej powierzchni komody. Wprowadzenie do kompozycji lustra pozwala na przedstawienie zarówno sytuacji mającej miejsce z jego udziałem, ale także na ukazanie skupienia na twarzy dziewczynki, która usiłuje dosięgnąć tytułowej muchy. Scena przypomina wydarzenie z powieści Lewisa Carrolla „Po drugiej stronie lustra” z 1871 r, będącej kontynuacją „Alicji w krainie czarów”. W niej Alicja przechodzi przez lustro do zaczarowanej krainy „(…) znajdowała się na gzymsie kominka (…). I rzeczywiście szkło zaczynało się rozpływać, niby jasna srebrzysta mgiełka.”* Dziewczynka swym wiekiem, strojem oraz upozowaniem przypomina bohaterkę powieści.
Tekst: Katarzyna Bartosiak
Literatura:
*L. Carroll, Po drugiej stronie lustra, Warszawa 2009, s.9.
Galeria Rogalińska Edwarda Raczyńskiego, oprac. M.Gołąb, A.Ławniczakowa, M.P.Michałowski, [katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Poznaniu, listopad 1997-marzec 1998], Poznań 1997, poz. kat.268.
