Richard Ranft (1862-1931) malarz, rysownik i grafik pochodzenia szwajcarskiego. Nauki pobierał u Eugene Etienne Sordeta, Augustin-Alexandre Dumont i Gustave Courbeta w Genewie. Przeniósł się do Paryża gdzie kontynuował kształcenie. Był członkiem Société Nationale des Beaux-Arts. Przez lata wystawiał na francuskich Salonach, między innym na Salon de la Rose-Croix. W swojej twórczości zajmował się głównie pejzażem w technice olejnej, akwarelowej i pastelowej. Jego dzieła były zróżnicowane pod względem stylistycznym. Tworzył zarówno dzieła symboliczne, jak i dekoracyjne. Zasłynął barwnymi litografiami przedstawiającymi pejzaże i sceny z życia towarzyskiego.
Artysta ukazuje na płótnie krajobraz z zabudowaniami wiejskimi w tle. Dolną krawędź obrazu zajmuje nieregularny brzeg stawu. Pokryty jest pożółkłą już trawą, co świadczy o późnej jesieni. Za nim rozciąga się niebieska tafla wody, w której lustrze odbijają się znajdujące się na przeciwległym brzegu budynki. Przy lewej krawędzi obrazu, w wysokich trzcinach schowana jest łódka z zarysem postaci. Drugi plan dzieła zajmuje rozległa dolina. Poza kolorowymi dachami domów widoczne są stożkowate formy przypominające stogi słomy. Na linii horyzontu rysuje się, porośnięte gęstym lasem, pasmo górskie. Widok wieńczy ciężkie, szaro-granatowe niebo.
Kompozycja zbudowana jest z poziomych pasów przeciętych trójkątnymi dachami i stogami. Paleta barw jest stonowana, chłodna, oparta na złocieniach i niebieskościach. Artysta różnicuje powierzchnie poprzez sposób nakładania farby. Trawa na pierwszym planie oddana jest szczegółowo drobnymi pociągnięciami pędzla, natomiast zachmurzone niebo szerokimi, wijącymi się smugami. Dzieło jest harmonijne, wprowadza nastrój melancholii i zadumy.
Tekst: Katarzyna Bartosiak
Literatura:
Galeria Rogalińska Edwarda Raczyńskiego, oprac. M. Gołąb, A. Ławniczakowa, M. P. Michałowski, [katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Poznaniu, listopad 1997-marzec 1998], Poznań 1997, nota biograficzna, s. 169,
