Krajobraz

Jan Felicjan Owidzki (1852-1913) swą naukę rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunku, gdzie zaprzyjaźnił się z Leonem Wyczółkowskim. Wraz z nim studiował na monachijskiej Akademii. Wystawiał zarówno w Polsce, jak i za granicą. W swojej twórczości zajmował się głównie malarstwem pejzażowym  i rodzajowym*.

Opis obrazu:

„Krajobraz” Owidzkiego to sielski wiosenny pejzaż ukazujący staw w otoczeniu roślinności. Na pierwszym planie widoczna jest łąka, w lewym dolnym rogu obrazu usiana drobnymi białymi kwiatami. Nad staw prowadzi ścieżka biegnąca z prawej strony dolnej krawędzi płótna. Tafla zbiornika jest niemal srebrzysta. Artysta oddał refleksy świetlne sprawiając, iż widz niemal widzi ruch wody. Statyczną kompozycję przełamuje również unoszący się nad wodą ptak. Na oddalonym brzegu przysiadł bocian, którego jasna postać na tle ciemnej ściany lasu odbija się w lustrze wody. Lewą część drugiego planu zajmuje skraj lasu ukazany w ciemnej tonacji. Pomiędzy drzewami widać jaśniejsze parte sugerujące polanę w głębi. Górną partię płótna zajmuje charakterystyczne szaro-błękitne niebo.

Obraz malowany jest rozmytym konturem. Artysta uwiecznił na płótnie ulotną scenę życia natury. Obecność bocianów podkreśla polskość krajobrazu. Pejzaż emanuje spokojem, daje ukojenie i poczucie bezpieczeństwa. 

Tekst: Katarzyna Bartosiak
Literatura:
Galeria Rogalińska Edwarda Raczyńskiego, oprac. M.Gołąb, A.Ławniczakowa, M.P.Michałowski, [katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Poznaniu, listopad 1997-marzec 1998], Poznań 1997, poz. kat.288.