Lola

Lola
Zuloaga y Zabaleta, Ignacio (1870 - 1945)  
olej / płótno  
115 x 195  
przed 1905  
Galeria Rogalińska Edwarda Aleksandra Raczyńskiego  
MNP FR 283 (d. Mo 1243)  
Fundacja im. Raczyńskich przy Muzeum Narodowym w Poznaniu  
Galeria Rogalińska Edwarda Aleksandra Raczyńskiego  
zakup  
Galeria Sztuki Europejskiej  


Ignacio Zuolaga (1870 – 1945) studiował malarstwo w Rzymie oraz w École des Beaux-Arts w Paryżu. Mieszkając we Francji miał kontakt z Gauguinem, Rodinem czy Degasem. Od 1899 wrócił na stałe do Hiszpanii. Tworzył pod wpływem Maneta i Goyi. W swojej twórczości zajmował się malarstwem pejzażowym, portretowym oraz rodzajowym, przedstawiając sceny z życia mieszkańców hiszpańskich wsi.*

Opis obrazu:

Na pierwszym planie widzimy ukazaną z profilu pełnopostaciową sylwetkę młodej kobiety. Odziana jest w czarną, sięgającą ziemi suknię z długimi rękawami. Spod jej rąbka wyłania się tylko czubek różowego pantofla, który daje wrażenie ruchu w stronę prawej krawędzi pola obrazowego. Kobieta na splecionych rękach niesie białą chustę z długimi frędzlami. Na ramiona zarzuconą ma tradycyjną mantillę – ażurową chustę, umocowaną do upiętych w kok włosów. Bladą twarz kobiety widzimy w ujęciu en trois quarts (w trzech czwartych). Zwrócona jest w stronę widza, na którym skupia się jej wzrok. Usta podkreślone ma czerwoną szminką, twarz okalają pojedyncze loki. Wzrok przyciąga duży, czerwony kwiat wpięty we włosy jako ozdoba. Z lewej strony pola obrazowego, za pierwszoplanową postacią ukazana jest frontalnie starsza kobieta. Jej strój i mantilla również są utrzymane w czerni. Ręce ułożone ma na kolanach, trzyma w nich wachlarz. Twarz zwróconą ma w kierunku widza, nawiązując z nim kontakt wzrokowy. Jest mocno opalona, a wiek podkreślają liczne zmarszczki na twarzy. Postacie ukazane są na tle zaułku hiszpańskiego miasteczka. Na drugim planie widoczny jest plac otoczony zabudową kamienic. Przy prawej krawędzi obrazu widoczne są dwie kobiety ubrane podobnie jak pierwszoplanowa postać.

Kompozycja wydaje się być kadrem z hiszpańskiej ulicy. Kobieta na pierwszym planie zalotnie spogląda na widza, natomiast starsza kobieta wydaje się obserwować sytuację. Obraz wpisuje się w nurt kostumbryzmu obecnego w Hiszpanii w tym czasie, polegającego na wiernym obrazowaniu życia i obyczajów epoki oraz przedstawiania lokalnej kultury, codzienności i folkloru.

Tekst: Katarzyna Bartosiak
Literatura:
Galeria Rogalińska Edwarda Raczyńskiego, oprac. M. Gołąb, A. Ławniczakowa, M. P. Michałowski, [katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Poznaniu, listopad 1997-marzec 1998], Poznań 1997, nota biograficzna, s. 246,