Hugo Heinz König (1856-1899) niemiecki artysta. Nauki pobierał u Erwina Oehme w Dreźnie, następnie w Akademii monachijskiej u Otto Sietza, Ludwiga von Löfftza i Wilhelma von Lindenschmita. Był członkiem „Secesji” monachijskiej oraz profesorem Akademii w Monachium. W swojej twórczości zajmował się malarstwem rodzajowym oraz pejzażowym. Inspirował się impresjonizmem.
Opis obrazu:
Tematem dzieła jest portret dziewczynki siedzącej na krześle. Modelka ukazana jest pełnopostaciowo, w naturalnej pozie. Ręce złożone ma na kolanach, skrzyżowane stopy nie sięgają podłogi. Odziana w białą obszerną suknię z bufiastymi rękawami. Dodatkową częścią stroju jest biały, wiązany pod szyją czepek. Twarz dziewczynki ukazana jest z półprofilu. Jej blada cera i jasne blond włosy zlewają się niemal ze śnieżnobiałym strojem. Tłem dla dziecka jest wnętrze pokoju. Istotnym elementem wystroju jest mebel na drzwiach którego umieszczone są lustra. W nich odbija się biały strój dziewczynki.
Artysta użył w dziele stonowanej palety barw. Dwoma wyróżniającymi się akcentami kolorystycznymi są niebieska waza oraz żółte kwiaty umieszczone na meblu. Wprowadzenie motywu lustra do wnętrza kreuje głębię przedstawienia, jednocześnie rozjaśniając ciemny pokój. Artysta skupia się również na oddaniu zjawisk świetlnych. W tym celu korzysta z właściwości materiałów, z których wykonane są przedmioty. Ukazuje refleksy świetlne na poręczach metalowego, wypolerowanego krzesła, na ceramicznej wazie oraz wazonie, w którym stoją kwiaty, a także na fazowaniu lustra. Oddaje również cień rzucony na ścianę przez postać dziewczynki. Dzieło zaliczane jest do nurtu „Secesji” monachijskiej co podkreślają secesyjne elementy wystroju wnętrza.
Tekst: Katarzyna Bartosiak
Literatura:
Galeria Rogalińska Edwarda Raczyńskiego, oprac. M.Gołąb, A.Ławniczakowa, M.P.Michałowski, [katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Poznaniu, listopad 1997-marzec 1998], Poznań 1997, poz. kat.435.
