Opis:

Gustave Lannes (1858-1923) od 1909 roku był członkiem Société des Artistes Français, a jego aktywna działalność salonowa w Grand Palais przypadła na lata 1908-1914 oraz 1920-1922. W dorobku artystycznym malarza dominują nadmorskie i rzeczne krajobrazy, spośród których przyjrzymy się dokładniej pracy „Na wybrzeżu”.

Opis obrazu:

Na otwartej przestrzeni pierwszego planu dostrzec można piaszczysty brzeg, przechodzący w błękitny akwen morski. Pomiędzy tymi strefami nie ma wyraźnego podziału. Woda wcinając się w suchy ląd tworzy strugi i zastoiska wodne, charakterystyczne dla odpływu. Przyjmują one kształt skośnej i esowato wygiętej formy, zajmującej miejsce na lewo od głównej osi obrazu. Po prawej stronie, w centrum płótna podążają obok siebie dwie postaci, być może matka z córką. Są one odwrócone tyłem do widza. Wyższa z nich ubrana jest w czerwoną narzutkę, długą, ciemną spódnicę i biały czepiec. Na prawym ramieniu niesie długi kij zakończony czarnym materiałem. Przywodzi to na myśl tykę z podwójną czarną chorągiewką, jaką oznacza się sieci ustawiane na wodach przybrzeżnych. Podobne zresztą przedmioty widać na lewo i prawo od ukazanych postaci, które być może szykują je przed przypływem lub zbierają po odpływie.

Na granicy horyzontu żegluje kilkanaście jachtów oraz parowiec znaczący swą obecność ciemną smugą dymu na niebie. Tłem dla kompozycji są ciężkie chmury kłębiaste, przechodzące wyżej w piętrzące się nad pierwszym planem chmury warstwowe. Ich staranne wykonanie podkreślające kontrast światłocieniowy, stanowi pewną przeciwwagę dla szkicowo potraktowanej dolnej partii obrazu malowanej szybkimi pociągnięciami pędzla.

Tekst: Patrycja Plenzler
Literatura:
Galeria Rogalińska Edwarda Raczyńskiego, oprac. M.Gołąb, A.Ławniczakowa, M.P.Michałowski, [katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Poznaniu, listopad 1997-marzec 1998], Poznań 1997, poz. kat.196.