Lech Majewski

Lech Majewski – artysta malarz, reżyser filmowy, teatralny i operowy, twórca videoartów, poeta i prozaik. Stworzył własny język wypowiedzi artystycznej, w którym nieustannie przewija się uniwersum mitów. Jego dorobek znany jest i ceniony w całym świecie. Miarą jego uznania są duże wystawy w prestiżowych centrach sztuki: w Buenos Aires, Londynie, Paryżu, Wenecji, w wielu miastach Stanów Zjednoczonych, Dalekiego Wschodu i Nowej Zelandii. Wyróżnieniem w skali globalnej była retrospektywa wystawa w The Museum of Modern Art w Nowym Yorku, gdzie premierowo pokazano „Krew Poety”, sekwencję 33 wideoartów wyświetlanych symultanicznie. Jego prace prezentowane są w muzeach m.in. w Luwrze, w Prado w Madrycie, Kunsthistoriche w Wiedniu czy na weneckim Biennale. Doświadczenie pracy scenicznej zdobywał od początku lat 80. i w słynnej londyńskiej inscenizacji „Odysei” Homera, odgrywanej na barce płynącej po Tamizie.

Jest członkiem Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej, Gildii Reżyserów Amerykańskich i Europejskiej Akademii Filmowej, a z jego licznych dzieł filmowych do najważniejszych zalicza się film: Wojaczek o tragicznym życiu mikołowskiego poety Rafała Wojaczka, Angelus – śląska komedia w luźny sposób nawiązująca do grupy Janowskiej, działającej na Śląsku w latach 30 XX w., Młyn i krzyż poświęcony obrazowi Droga krzyżowa pędzla Pietera Bruegela oraz Valley of the Gods (Dolina Bogów), w której wystepują Josh Hartnett i John Malkovich.

Dał się poznać również jako znakomity pisarz i poeta. Do jego najznamienitszych powieści należą m.in. Basquiat, opowiadający o jednym z najbardziej interesujących artystów Nowego Jorku lat osiemdziesiątych (na jej podstawie powstał film Juliana Schnabla), Hipnotyzer pełna grozy i tajemnicy opowieść utrzymana w duchu literatury sensacyjnej, czy Metafizyka dziejąca się w Wenecji poruszająca historia o gwałtownych uczuciach i ich nieoczywistych związkach ze sztuką. Prowadzi również wykłady na wielu uniwersytetach i uczelniach świata; od Canterbury University w Nowej Zelandii, poprzez Harvard i Berkeley w USA, po Uniwersytet w Pizie i Akademię Sztuk Pięknych w Rzymie.

Filmografia: Rycerz (1980), Lot świerkowej gęsi (1986), Więzień Rio (1988), Ewangelia według Harry’ego (1992), Basquiat (scenariusz, producent, 1996), Pokój saren (1997), Wojaczek (1999), Angelus (2001), Ogród rozkoszy ziemskich (2004), Szklane usta (2006), Młyn i Krzyż (2010), Onirica (2015), Dolina Bogów (2019), Brigitte Bardot Cudowna (2023)

Powieści: Kasztanaja (1981), Szczury Manhattanu (1993), Pielgrzymka do grobu Brigitte Bardot Cudownej (1996), Metafizyka (2002), Hipnotyzer (2003), Manhattan Babilon (2015); Eseje: Asa Nisi Masa – magia 8½ (1994), Oficjalne Centrum Świata (1998), Pejzaż intymny – rozmowy autobiograficzne o świecie i o sztuce (2017), Ukryty język symboli (2020);

Poezje: Baśnie z tysiąca nocy i jednego miasta (1977), Poszukiwanie raju (1978), Mieszkanie (1981), Muzeum mojej nędzy (1997), Święty Sebastian (1998), Smutek to najgorsza pora dnia (2019).

Wybrane prezentacje:

2000 – 2010

– Museo des Belles Artes, Buenos Aires
– Palagraziussi, Wenecja
– Museu de Arte Moderna, Rio de Janeiro
– Galerie Nationale du Jeu de Paume, Paris
– Museum of Art, Sao Paulo
– Whitechapel Art Gallery, Londyn
– The Museum of Modern Art, Nowy Jork – retrospektywa
– Atlas Sztuki, Łódź
– Zak Gallery, Berlin
– Galeria Starmach, Kraków
– Kunstagenten Gallery, Berlin
– Muzeum Narodowe, Szczecin
– 52. Biennale, Wenecja
– Gallerie Embiricos, Paryż
– National Galery of Art, Waszyngton – retrospektywa
– Fabryka Schindlera, Kraków
– The Art Institute of Chicago – retrospektywa
– Portland Art Museum – retrospektywa
– Wexner Center for the Arts, Columbus – retrospektywa
– Berkeley Art Museum – retrospektywa
– Honolulu Academy of Arts – retrospektywa
– Gallerie 89 – Paryż
– Deutsches Filminstitute Museum, Frankfurt a.Main
– Image Forum, Tokio
– Yokohama Museum of Art
– Goethe Institute Japan, Kioto
– Narodowa Galeria Zachęta, Warszawa
– International House, Filadelfia
– SmART Project Space, Amsterdam
– Pittsburgh Center for the Arts
– Wadsworth Atheneum Museum of Art, Hartford
– Aichi Arts Center, Nagoja
– Hokkaido Museum of Modern Art, Sapporo
– Auckland Academy, Nowa Zelandia – retrospektywa
– The Film Archive, Wellington, Nowa Zelandia
– Hamilton Museum – retrospektywa
– Rotterdam Haven Museum
– Suter Art Gallery, Nowa Zelandia
– Christchurch Art Gallery, Nowa Zelandia
– LUX Nijmegen, Holandia
– The SPOT Taipei House, Taiwan

2011 – 2023

– Luwr, Paryż
– San Francisco Museum of Modern Art
– The Forum, Melbourne
– Muzeum Narodowe, Kraków
– Harris Museum, Preston, USA
– Tel-Aviv Museum of Art
– Art Institute of California
– Fondation L’Estrée, Lozanna
– The Wapping Project, Londyn
– Oklahoma City Museum of Art
– 54. Biennale, Wenecja
– National Gallery, Londyn
– Kunstwerein Wiesbaden
– Detroit Institute of Art
– Fort Worth Modern Museum of Art, USA
– Palais des Beaux-Arts, Bruksela
– Crocker Art Museum, Sacramento, USA
– Palacio de Cibeles, Madryt
– Houston Museum of Fine Arts
– Royal Museum of Fine Arts, Kopenhaga
– Prado, Madryt
– Memphis Brooks Museum of Art, USA
– Museo d’Arte Contemporanea (MACRO), Rzym
– Latvian National Museum of Art, Ryga
– Museo de Arte Contemporaneo, Segovia
– Center of Contemporary Art, Toruń
– Museum of Image & Sound, Sao Paulo
– Külhaus, Berlin
– Boston Museum of Fine Arts
– Art-Athina, Ateny
– Palais des Beaux Arts, Lille
– Villa Olmo, Como
– Museum of Fine Arts, Boston
– Centro Castro Alves, Salvador, Brazylia
– Swedenborg Society, Londyn
– Muzeum Śląskie, Katowice
– Spa-spot, Nałęczów
– Gutenberg Museum, Moguncja
– Muzeum Miejskie, Zabrze
– Fundicao Progresso, Rio de Janeiro
– Zbrojownia Sztuki, Gdańsk
– Muzeum Narodowe, Wrocław
– Bytom Square, Bytom
– Teatr Szekspirowski, Gdańsk
– Fundacion Ludvig, Hawana
– Centrum Spotkania Kultur, Lublin
– Pinakoteka, Monachium
– Solothurn Gallery, Szwajcaria
– Pollock-Krasner House, Hamptons, USA
– Conde Duque, Madryt
– Galerie Roi-Dore, Paryż
– Art Stays, Ptuj, Słowenia
– Palazzo Madama, Turyn